In de voormiddag hebben we gewerkt aan Charlotte. Oliver had toevallig hoekbeugels bij en bouten en die zijn in onze koffer geïnstalleerd om het verder scheurden van koffer te vermijden. Nog wat Ducktape erover en klaar. Ook hebben we de koffer terug wat meer naar beneden geduwd zodat het terug wat platter was. De dag ervoor moesten we de ramen open laten terwijl we reden want anders werden we vergast door onze eigen uitlaat die via onze koffer in de auto kwam. Dit probleem hebben we ook verholpen door een stuk uit de achterbumper te snijden. En toen we vertrokken reed Charlotte beter dan ooit! Geen gekraak meer! Wooow!
En uit een achterband hebben we ook een ijzeren pin gehaald van 7cm en gevuld met een soort rubbersluiting. Ja Charlotte heeft al erg afgezien en spijtig genoeg heeft onze cassettespeler het vandaag ook laten afweten…veel te veel getril en gehobbel de voorbije dagen denk ik…
We rijden samen met Oli & Kayley (+ nog een Noors team die al wat serieuzere problemen aan hun auto gehad hebben dan wij) door glooiende heuvels en bergen. In vele dorpen heerst een gezellige drukte met vele verkoopstalletjes. Wat we in de meeste landen al tegengekomen zijn en hier ook weer, zijn het ongelooflijk aantal meloenen (watermeloenen en honingmeloenen) die hier verkocht en gegeten worden. Je ziet ze overal in grote hoeveelheden. Het is net of die elke morgen met 1000-den uit de grond schieten! Maar wel lekker natuurlijk!
In de buurt van Jalal-Abad krijgen we onze eerste lekke band…maar genoeg handen om hem te vervangen. Spijtig! Want we hadden Ulaanbataar graag zonder lekke band bereikt ;-)
Aan Lake Karakol slaan we onze tenten op. Wat een uitzicht! Regen lijkt op komst maar gelukkig blijven we ervan gespaard. We kamperen grappig genoeg tussen de koeien en de wietplanten!
We krijgen een prachtige zonsondergang en proberen een kampvuur te maken maar spijtig genoeg is er te weinig hout…
Vandaag was het eindelijk eens een dagje zonder stof! Binnen en buitenkant van onze auto ziet er nogal uit! Ik denk dat ik het stof een jaar lang in mijn rugzak zal meedragen ;-) want zo snel is dat er niet uit verwijderd ;-)
En uit een achterband hebben we ook een ijzeren pin gehaald van 7cm en gevuld met een soort rubbersluiting. Ja Charlotte heeft al erg afgezien en spijtig genoeg heeft onze cassettespeler het vandaag ook laten afweten…veel te veel getril en gehobbel de voorbije dagen denk ik…
We rijden samen met Oli & Kayley (+ nog een Noors team die al wat serieuzere problemen aan hun auto gehad hebben dan wij) door glooiende heuvels en bergen. In vele dorpen heerst een gezellige drukte met vele verkoopstalletjes. Wat we in de meeste landen al tegengekomen zijn en hier ook weer, zijn het ongelooflijk aantal meloenen (watermeloenen en honingmeloenen) die hier verkocht en gegeten worden. Je ziet ze overal in grote hoeveelheden. Het is net of die elke morgen met 1000-den uit de grond schieten! Maar wel lekker natuurlijk!
In de buurt van Jalal-Abad krijgen we onze eerste lekke band…maar genoeg handen om hem te vervangen. Spijtig! Want we hadden Ulaanbataar graag zonder lekke band bereikt ;-)
Aan Lake Karakol slaan we onze tenten op. Wat een uitzicht! Regen lijkt op komst maar gelukkig blijven we ervan gespaard. We kamperen grappig genoeg tussen de koeien en de wietplanten!
We krijgen een prachtige zonsondergang en proberen een kampvuur te maken maar spijtig genoeg is er te weinig hout…
Vandaag was het eindelijk eens een dagje zonder stof! Binnen en buitenkant van onze auto ziet er nogal uit! Ik denk dat ik het stof een jaar lang in mijn rugzak zal meedragen ;-) want zo snel is dat er niet uit verwijderd ;-)