Deze dag begon om 8u met een lekker ontbijt en eindigde in de kajuit van een stilliggend vrachtschip in de haven. Om 9.30u zijn we in de haven aangekomen met veel reserve water, een tank en een bidon vol benzine. Toen begon het wachten... Er was nog een ander team uit Londen dat ook al stond te wachten (Nissan Mirca met 4 jonge gasten). We kregen van Victoria te horen dat we haar om 12u moesten terugbellen en dat ons nadien de tickets voor de boot zouden worden uitgeschreven. We hebben onze auto dan maar even uitgemest, gewassen (want blijkbaar schrijven ze in Turkmenistan boetes uit voor vuile auto's) en wat gebabbeld met de andere ralliers…om 12u waren we terug in het bureautje met de grijze deur en toen kregen we te horen dat er dadelijk iemand zou komen. Na een tijdje arriveerde die persoon maar hij zei dat we nog moesten wachten. Om 13.30u ging hij lunchen en zij dat we in een uurtje moesten terugkomen. Hij was niet echt vriendelijk eerder erg ambetant en verveeld. Om 15u was hij terug en ging hij eindelijk onze tickets uitschrijven…gelukkig hield hij zich aan de afgesproken prijs! Toen moesten we nog naar een ander bureautje voor een ander ticket, moesten we onze paspoorten laten controleren, moesten we langs de douane en werd de inhoud van de wagen gecontroleerd…en toen….mochten we eindelijk de wagen in de buik van de boot rijden en toen was het 16u…en daar stond ons Charlotte dan helemaal alleen in het midden van dat grote vrachtschip. We kregen een cabine toegewezen die redelijk meeviel en wachten toen op het dek op de andere ralliers. Uiteindelijk mochten er 4 auto’s op het vrachtschip met de respectievelijke passagiers. Nadat alle auto’s op de boot waren begonnen ze met de rest van de lading. De zijkanten werden volgezet met losse lading en in het midden werden er treinwagons binnengereden. De hele afhandeling duurde nog tot 4u in de ochtend….dus we zijn 4uur later vertrokken dan het oorspronkelijke middernacht… ;-)